Wiąz górski – Ulmus gabra, (brzost)
Wysokość: do 40 m
Kora: na starszych okazach głęboko spękana, często omszona
Pąki: owłosione, grube, tępe
Liście: do 16 cm dł. największe z krajowych gatunków wiązów, niesymetryczne u nasady, ogonki grube i krótkie, górna strona ciemniejsza i szorstka, dolna strona jaśniejsza i miękko owłosiona; na niektórych długopędach liście szersze z górnej strony z zębami (trójzębne)
Kwiaty: zebrane w pęczki
Owoce: z orzeszkiem w środku skrzydełka, dojrzewają pod koniec wiosny po czym opadają
Występowanie: zwykle jako gatunek domieszkowy w łęgach wiązowych razem z wiązem szypułkowym i pospolitym, również w grądach razem z klonem pospolitym, lipą drobnolistną i jesionem. W Puszczy Knyszyńskiej stosunkowo rzadki.
Drewno: pierścieniowonaczyniowe z żółtawym bielem i brązową twardzielą
